نوروز چه روزی است؟
مقاله از سید محمد حسین مصدق
مقدمه
شیخ عباس قمی در مفاتیح الجنان ضمن حدیثی از امام صادق(ع) اعمالی را برای نوروز ذکر کرده از جمله غسل، روزه، پوشیدن جامه پاکیزه، عطر زدن و همچنین چهار رکعت نماز و دعای بعد از آن که در مجموع بیانگر اهمیت نوروز بعنوان یک مناسبت مذهبی است. در برخی منابع نیز خوردن سه انگشت عسل و بخور شمع در این روز توصیه شده است.[1]
نوروز زمانی است که خورشید به اول برح حمل می رسد و آن آغاز سال و آغاز بهار و اصطلاحا زمان اعتدال بهاری است که طول مدت روز و شب در تمام نقاط زمین برابر می شود. ما ایرانیان طبق یک رسم دیرینه این روز را بعنوان آغاز سال خود عید میگیریم. قدمت این رسم چندان معلوم نیست برخی آن را تا حضرت نوح(ع) می رسانند و برخی به حضرت سلیمان نبی(ع) و برخی به حضرت حزقیل(ع) و برخی آن را به جمشید و برخی نیز به زرتشت نسبت می دهند. والله اعلم
علامه مجلسی نیز هر چند در زمان نوروز تردید می کند و اقوال مختلف را در این زمینه نقل می کند از جمله اینکه نوروز نزول خورشید به برج جدی (انقلاب زمستانی) است یا دهم ایار که از ماه های رومی است یا برج سرطان (انقلاب تابستانی) و غیره، اما در پایان، همان نظر عرف ایرانیان را که نزول خورشید به برح حمل و آغاز بهار است را ترجیح می دهد.
ما نیز در این مقاله حدیثی از امام جعفر صادق(ع) را محور بحث خود قرار می دهیم که در آن ضمن تأیید نوروز بعنوان آغاز بهار، مطالب دیگری نیز در اهمیت این روز بیان شده است
بقیه مقاله در ادامه مطلب